บทที่ 1186

เมื่อไม่มีใครพูดอะไร ห้องนั่งเล่นก็ยิ่งเงียบลงไปอีก และยิ่งน่าอึดอัด

เวินเอ่อร์หว่านลูบจมูกของเธอ พยายามโน้มน้าวตัวเองว่าให้คิดเสียว่าจั่วจิ้งเป็นแขกที่มาเยี่ยมแม่ เธอควรจะต้อนรับเขาตามมารยาท

แต่...เธอทำไม่ได้จริงๆ!

จั่วจิ้งมองเธอแวบหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

ในขณะที่บรรยากาศเงียบสงัดถึงขีดสุด ในที่สุ...